تعیین نقش جنگل‏‌های بلوط در حفاظت از کیفیت آب بر پایۀ تابع تولید خدمات در حوضۀ زوجی تنگ‌شول فارس

آب‏‌های سطحی از مهم‌ترین منابع تأمین آب‏‌های آشامیدنی هستند که تحت تنش‏‌های محیطی و انسانی قرار دارند. تحقیقات زیادی اثر مثبت پوشش جنگلی را بر کیفیت آب نشان داده‌‌اند، ولی نبود اطلاعات کمی و اقتصادی در زمینۀ تأثیر جنگل بر کیفیت آب، موجب شده است تا این مسئله فقط به طور کیفی بیان شود. اطلاعات کمی و به‌ویژه تأثیر آن بر هزینۀ پالایش آب در ایران بسیار کم است و یا موجود نیست. به این منظور، در پژوهش حاضر زیرحوضه‏‌های جنگلی با درصدهای تاج‏ پوشش مختلف در حوضۀ تنگ‌شول کامفیروز فارس انتخاب و شاخص کیفیت (WQI) آب با استفاده از متغیرهای فیزیکی‌ـ شیمیایی رواناب‏‌های حاصل از بارندگی تعیین شد. همچنین، برای نخستین‌بار تابع تولید خدمت کیفیت آب در جنگل با درنظرگرفتن سایر ویژگی‏‌های جنگل به‏ طور کمی برآورد شد. نتایج نشان داد شاخص کیفیت آب در درصدهای تاج پوشش بیشتر از طبقۀ 20ـ 30، در مقیاس کیفی خوب قرار دارند، همچنین با افزایش هر یک درصد تاج‏ پوشش جنگلی، شاخص کیفیت به میزان 8/0 درصد بهبود می‌‌یابد و افزایش هر یک درصد مساحت زیرحوضۀ جنگلی، سبب کاهش 14/0درصدی کیفیت آب‏‌ می‏‌شود. سازند آغاجاری نیز نسبت به آسماری اثر منفی و خاک شنی لومی نسبت به خاک لومی و رسی اثر مثبتی بر کیفیت آب در منطقه دارند. یافته‌های پژوهش افزایش تاج‏ پوشش جنگلی برای حفاظت از کیفیت آب تا 30 درصد، هزینه‏‌های تصفیه را به کمترین حد می‌رساند و آب‏‌های تأمین‌‌شده از این جنگل‏‌ها‏‌ می‏‌تواند مستقیم به مصرف شرب انسانی برسد.